Elke stap een naam,

elke stap een mens, in onvrijheid gestorven.

Alle stappen in deze tocht schieten nog te kort

om onze doden te gedenken,

al onze doden te bedanken,

en ze te zeggen

dat het niet voor niets was.

Want wij gaan door waar zij gebleven zijn.

Wij zijn vrij, al lang

kennen generaties geen oorlog meer,

maar onrecht en onvrijheid slapen niet.

Vrij zijn is dus waakzaam zijn en weten van de wereld.

Vrij zijn is dus in het klein en in het groot

vrijheid voorleven, vrijheid doorgeven,

en recht doen aan je naaste, je gezin, je wijk,

in onze stad die zo met vrijheid verbonden is,

ja, in de wereld, met de rijken en de armen,

met of zonder dak of paspoort, want vrij zijn

is het geboorterecht van ons allemaal.

Kleine stappen, grote stappen – alles telt.

Elke dag een stap, in hun naam…

4 mei 2012, Laurens van der Zee, stadsdichter van Wageningen