Als jij nu eens je polsen kruist,
je vingers spreidt, de kootjes recht
Als jij nu eens je pinken - zachtjes
op de zere plekken legt, en zo
een vogel maakt van schaduwen.

Is vliegen hetzelfde
als de suggestie van vliegen?

Als jij nu eens iets durft te zeggen
of je vingers om een pen te leggen
en te schrijven
over de broze werkelijkheid?

Over hoe vieren niet hetzelfde is
als herdenken, maar daar wel alles
mee te maken heeft?

Hoe dat wat leeft en danst
en als een zanglijster
de spanning uit de hemel zingt
zich met geluk verhoudt tot verdriet?

Of durf je niet?
Zouden je woorden verkeerd
kunnen vallen? Zich begeven op riskant terrein?
Zouden je schaduwen geen vogels zijn?
Zouden je witregels zwaarder wegen
dan de naamgegeven dingen?

Als dat zo is,
dan is er nog meer reden
om te zingen. 

Ivanka de Ruijter

Keti Koti | 1 juli 2022