Foto: Catalijn Adelmund

Ik hoor mezelf praten met een stem
die hardop scheller is dan in mijn hoofd
ik hoor mezelf mijn denken delen
en voor ik het weet denken jullie te weten wie ik ben en

Misschien ben ik zo gewoon, apart
want wie ben ik die beter weet dan wie mij ziet
hier in een laadbak.

Ik heb dagen amper geslapen
van het besef dat ik hier sta, jij daar
wat een macht die ik mag gebruiken.

Voor een net te lange stilte
waardoor jij niet weet of je moet klappen of toch wachten
omdat ik weer mijn tekst vergat.

En dat is nog niet alles, kijk
de macht is wederzijds
of je luistert, afdwaalt naar mijn kleren, schoenen van de buurvrouw
bepaal jij
dat je zelfs al wacht tot je eindelijk mag
want hier kwam je toch niet voor
sorry dan daarvoor.

Laten we in elk geval afspreken
dat ik mijn denken deel
in ruil voor jouw vertrouwen in de stilte
tussen de zinnen begint
het verhaal pas echt.

Ellen van der Kolk